De meivakantie. Een periode van twee weken waarin de middelbare scholier na een paar hectische schoolmaanden zijn innerlijk rust weer terugvindt (tenminste, dat proberen we). De één zet de bloemetjes buiten om de dag erna (half-levend) in bed te blijven liggen, de ander verdient wat extra geld, een zeldzame groep bereidt zich elke dag al voor op de schoolweken na de vakantie, en een groot deel voert helemaal niks uit.

Na deze voor de middelbare scholier heilige weken begint de beruchte ‘week-na-de-vakantie’. Voor leraren moet dit ook een verschrikkelijke week zijn. In de aftermath van het feesten en genieten zitten de leerlingen vaak uitgeput in de les, en de motivatie zit ergens diep onder een paar lagen ‘ik-wil-slapen’ en ‘ik-wil-vakantie’. Toen we dan ook hoorden dat we na de vakantie niet het eerste (wederom beruchte) uur op maandag bij meneer Mokveld hoefden door te brengen maar met een lege maag in de aula moesten verschijnen, riep dat gemengde gevoelens en vragen bij ons op. ‘PROJECT?!’ ‘Wat?!’ ‘Moeten we wat DOEN?!’ ‘Hoe laat zijn we uit dan?’ Aan de ene kant was het een fijn idee dat we ons niet meteen op de lessen hoefden te storten en een weekje de tijd hadden om weer in ritme te komen, aan de andere kant schrokken sommigen van het idee dat ze misschien wel wat zouden moeten ondernemen…

En dit laatste bleek ook het geval. Het enige wat ons bekend was gemaakt over de projectweek was de naam: #GeenSchool en hoe, wanneer, en waar we dinsdag 6 mei verwacht werden. Erg spannend natuurlijk. Met enige tegenzin begingen we de barre tocht naar de aula waar tot onze grote verrassing de tafels gezellig klaarstonden en waar zelfs (best veel) eten stond! Ons hart hadden ze toen al deels veroverd. Er ontstond wat paniek toen sommige leerlingen hun (beruchte) brugklas-foto’s aan de muren zagen hangen, verdeeld in groepen met kenmerken zoals ‘ondernemend’, ‘sociaal’, ‘creatief’, enzovoorts en toen werden we wel nieuwsgierig.

Wat bleek: we hadden onszelf ooit in een ver verleden verdeeld in deze groepen en op basis daarvan waren we ingedeeld. We moesten bedenken of dit nog steeds bij ons paste. Vanuit dit concept, jouw talent dus (het thema was helden), ging de week van start.

De eerste twee dagen verliepen voor ons gevoel ietwat chaotisch. Het begon met posters maken met dingen die we graag nog wilden doen in school, waarvan we dachten dat we ze niet zouden kunnen waarmaken. We lieten onze fantasie de vrije loop en er kwamen leuke dingen uit. Ons groepje had uitgedacht hoe we een ‘Back-to-the-brugklas’ tijd konden verwezenlijken. We zouden een barbecue met feestje inclusief bonteavond hebben, in de aula slapen, en de volgende dag een pannenkoeken buffet als ontbijt hebben. Ook kwam er een groepje met een plan om het wereldrecord twister te verbreken en wilden een paar mensen cupcakes bakken voor het goede doel. Het waren mooie plannen maar we hadden geen idee wat we er mee aan moesten. Een dag later begon tot ons door te dringen dat de hele clue van het project was je eigen kwaliteiten te ontdekken en uit je zelf iets te ondernemen. Als je dit laatste niet deed zat je voornamelijk op school rond te hangen. Wel was er de hele tijd genoeg te doen. Een yoga- en massageworkshop, abseilen van de school onder leiding van meneer Mokveld en zijn dappere Robin, een interactieve audio ervaring en noem maar op, voor ieder wat wils.

En zo begon rond woensdag het balletje te rollen. De meisjes uit V5B bakte heerlijke cupcakes, helemaal gesponsord door de Albert Heijn en hadden ook nog eens geld opgehaald voor KiKa. Het twister record viel in het water door de regen maar ondanks deze barre omstandigheden bleven mevrouw Damkot, mevrouw Rozema en de leerlingen toch nog enthousiast doortwisteren, wat zeker een lintje waard is.

Steeds meer leerlingen toonden initiatief en de plannen begonnen vorm te krijgen. Via twitter werd de vraag naar verf uitgezet, waarmee uiteindelijk de fietsenkelder opgeknapt kon worden. Het slapen mocht na dappere pogingen van Emre&Co bij de rector niet doorgaan, maar het diner kon wel. Al doende leerden we hoe te netwerken en via via regelden we cateraars. Zo hadden we donderdag avond een volwaardig diner! Er was echt héééél veel eten en je weet wat ze zeggen: ‘De liefde van de puber gaat door de maag.’. Het feestje tot 11 ging niet meer helemaal door aangezien de meeste te vol zaten om te kunnen bewegen. Wel bleven er veel mensen gezellig nakletsen in de aula.

The morning after, vrijdag dus, gebeurde er iets geweldigs. Nol en Fleur hadden de stoute schoenen aangetrokken en hun inspiratiebron en bakheldin Vicky Littlejohn van het programma Bake My Day op Net5 uitgenodigd om ons te helpen pannenkoeken bakken voor KiKa. En ze kwam! Ze bakte heerlijk en na haar vertrek bakten wij nog flink door samen met Suzan en Jamie Lee, natuurlijk met behulp van de tips van Vicky. Dit leidde tot een opbrengt van bijna 80 euro voor KiKa, en dat in twee pauzes! Dit hadden we niet verwacht en het was ook niet gelukt zonder alle hulp van iedereen. We sloten de week af met een spectaculaire brandoefening (met behulp van meneer Mokveld’s geweldige regisseer talent) en een hilarisch potje stratego.

Het was veel beter en leuker dan we van te voren dachten. De organisatoren hebben onze vooroordelen als ‘Ze begrijpen toch niet wat we leuk vinden’ aardig weggewerkt. We denken dat de meeste van ons er echt wat van hebben opgestoken! Samenwerken, ondernemen, durven, en netwerken, belangrijke vaardigheden die tijdens de normale lessen toch niet zo erg worden uitgelicht. Dus namens ons: bedankt #GeenSchool, alle sponsoren, leraren en leerlingen! Het was een leerzame en verassende overgang van de vakantie naar #WelSchool.

Fleur Hendrix en Suzan van Kempen, V5A

Bekijk hier de foto’s!

Categorieën: Schoolnieuws