Volgende week vieren we kerst, het feest van licht, van vrede, van hoop en liefde. Terwijl we in ons leven en in onze wereld vaak het tegenovergestelde meemaken. Vrijwel niemand maakt zich géén zorgen meer om de opwarming van de aarde. De stroom vluchtelingen brengt verre werelden onontkoombaar dichtbij. Het geweld in de wereld neemt hals over kop toe.
Goddank zijn er óók veel voorbeelden van mensen die de haat zelf tot vijand verklaren en de hoop tot bondgenoot. Vrede moet je geloven. Kerstliederen zijn minder zoetsappig dan ze klinken, als je ze niet gedachteloos zingt. Ze leveren kritiek op machtige mensen die anderen onder de voet lopen. De rollen worden omgedraaid. Een pas geboren kind is de hemelkoning. Niet pas als hij groot is, maar juist in die armoedige afhankelijkheid.
Kerst is de droom van vrede en barmhartigheid hervinden. Dat doen wij donderdag met onze leerlingen, als ze kerstwensen maken die we in de levensboom hangen. Een aantal van die wensen gaan we met Pasen waar maken.
